بررسی جنین زایی میکروسپور در هیبریدهای مختلف گندم نان (Triticum aestivum L) و معرفی پیش تیمار تنشی 2,4-D برای افزایش کارایی جنین زایی

هدف از این پژوهش بهینه¬سازی القای جنین¬زایی در میکروسپورهای جداشده گندم نان می¬باشد. در این پژوهش از هیبریدهای F1 شامل,M85-6 × 90 ,M85-8 × 90 mv17 × شیرودی، کویر ×mv17 و کویر × بم، استفاده شد. میکروسپورها در محیط A2 با میزان متفاوت قند مالتوز (60 و 90 گرم در لیتر) بسته به ژنوتیپ کشت شدند. نتایج نشان داد که از نظر صفات جنین¬زایی و باززایی بین هیبریدها تفاوت معنی¬دار وجود دارد. اما بین دو میزان قند مالتوز و اثر متقابل آن با ژنوتیپ تفاوت معنی¬داری مشاهده نشد. هیبریدهایM85-6 × 90 ،mv17 × شیرودی وmv17 × کویر بیشترین جنین¬زایی را در میان سایر هیبریدها داشتند. اما در مورد باززایی جنین¬ها، هیبریدهای × mv17 شیرودی و M85-6 × 90 بالاترین میزان باززایی جنین را داشتند. اثر 2,4-D به عنوان تنش جهت القای جنین¬زایی در رقم فلات که یک رقم پاسخ پذیر به کشت میکروسپور می¬باشد، برررسی شد. میکروسپورها در سه غلظت 15، 25 و 35 میلی¬گرم در لیتر 2,4-D به مدت 30 دقیقه تحت تیمار قرار گرفتند، در حالی که از میکروسپورهای بدون اعمال تیمار 2,4-D به عنوان شاهد استفاده شد. نتایج نشان داد که فراوانی جنین¬زایی در میکروسپورهای تحت تنش با2,4-D در مقایسه با میکروسپورهای شاهد برتر می¬باشد. بیشترین جنین¬زایی با اعمال 15 میلی¬گرم در لیتر 2,4-D و بیشترین جنین¬های باززایی شده از غلظت 15 و 25 میلی¬گرم در لیتر آن به دست آمد. طبق نتایج بدست آمده2,4-D به عنوان یک تنش نو در القای جنین¬زایی میکروسپورهای گندم معرفی می¬شود.